PLOT TWIST - Reisverslag uit Katherine, Australië van Marleen Feliksik - WaarBenJij.nu PLOT TWIST - Reisverslag uit Katherine, Australië van Marleen Feliksik - WaarBenJij.nu

PLOT TWIST

Blijf op de hoogte en volg Marleen

09 Augustus 2015 | Australië, Katherine

Zondag zouden we op de boot van Ben vroeg in de ochtend walvissen spotten. Dus mijn wekker stond m kwart voor 5. Deze was net afgegaan toen Belinda mn kamer binnenkwam met het nieuws dat het niet doorging wat he weer was te slecht. Helaas pindakaas! Kon wel mooi uitslapen haha. Het was uiteindelijk maar goed ook dat het niet doorging want rond 10 uur zijn Belinda en Ben naar het ziekenhuis gereden want Ben had erg last van zn buik. Bleek dus dat hij een darminfectie had en een aantal dagen in het ziekenhuis moest verblijven. Ik ben die zondag een dagje opgetrokken met Wouter, de jongste broer van Belinda. Hij ging kitesurfen en ik ging kanoen. Daarna hebben we wat gegeten bij de Hoey Moey en zijn we even langs het ziekenhuis gegaan. Ik mocht die dag zelf rijden maar was ook in de avond terug gereden in het donker in een veel te dure auto. Jacqueline vond het toch niet een goed idee maar was wel blij dat ik en de auto heelhuids thuis waren. Maandag was een normale dag. Finn was ziek geworden en kwam vroeger naar huis en hij en Soren hebben een filmpje gekeken en daarna heeft Belinda ze weer mee terug genomen naar het apartement. Nog gezellig met Demi en Jordi geskyped en maar op tijd naar bed gegaan.
Dinsdag kwam de aap uit de mauw. Jacqueline was al een beetje raar aan het doen en er was weinig op de boerderij te doen zei ze. Dus ik ging mn eigen ding doen. Tussen half 2 en 2 (nadat ik het een en ander had ingevuld voor mn farmdagen) kwam ze ermee dat het niet ging werken dat ik nog langer bleef. Ik had totaal geen klik met de kinderen en ik bracht stress. Daarom nam Belinda de kinderen steeds mee naar het apartement. Hierna heeft ze anderhalf uur gepraat, het was meer een monoloog want ik kwam er totaal niet tussen, over dat ik misschien naar een ander land moet want Australië is heel duur en ik ben er al geweest. En nog veel meer waar ik niet naar geluisterd heb maar het kwam erop neer dat ik wat met mn leven moest doen. Dit kwam allemaal nogal als een bom op me vallen. De hele tijd doen alsof er niks aan de hand is en blijkbaar valse beloftes doen over dat ik mag rijden en de kinderen naar school brengen. Ik heb mn spullen gepakt en ze heeft me direct afgezet bij de Hoey Moey. Veel tijd om te treuren had ik niet want ik moest asap opzoek naar een andere baan. De manager van het hostel was super aardig en had iemand gebeld. Ook de backpackers daar wilde allemaal helpen. Ik had een aantal vrienden ook gebeld en in de avond belde Chantal terug met het nieuws dat ik naar haar kon komen in Katherine, 300 km ten zuiden van Darwin. Ik heb 3 nachtjes geslapen in de Hoey Moey en vond het bijna jammer om weer weg te gaan. Iedereen is zo super aardig daar.
Helaas had ik mn zwarte schoenen laten liggen in de auto van Wouter en Jacqueline wist dit. Ik had haar gebeld of ze mn schoenen de volgende dag wilde brengen zodat ik tickets kon boeken om naar het noorden te gaan. Dit ging ze doen zei ze. De hele dag zitten wachten en dingn geregeld en geen schoenen gezien. Ik had nog een aantal keer gebeld en er werd gewoon niet opgenomen. Ik had toch vanalles geboekt dus dan maar geen schoenen. Ik was al bijna bij Brisbane toen ik een smsje kreeg van Wouter over mn schoenen. Ik had verteld wat er was gebeurd en vroeg of hij het wilt opsturen, dit wilt hij wel doen dus zodra ik precies weet waar ik zit stuur ik hem het adres en krijg ik mn schoenen terug. SCORE!
De rit ernaar toe is wel weer lang. Met de bus naar Brisbane, vliegtuig naar Darwin en dan weer een bus naar Katherine. Hier word ik opgehaald door Sam, die ik al kende van Collaroy. Het voelt goed om weer even bij bekende te zitten.
Aangekomen in Katherine zag ik Sam als eerste en mn nieuwe baas Dave. In de avond was het super gezellig en heb veel nieuwe mensen leren kennen. Ik zit echt op een camping maar ik slaap gewoon in een dorm in mn eentje. Vandaag was mn eerste dag. Ik doe samen met Chantal en Sam de housekeeping. Op de camping staan een paar huisjes die schoon gemaakt moeten worden. Ik heb maar 4 uur per dag aan werk en daarna mogen we doen wat we willen. Spelletjes spelen en zoals vandaag zijn we naar hot springs geweest. Het is hier overdag zo´n 30 graden maar in de avond koelt het snel en veel af. Ik weet dat ik het hier veel meer naar mn zin ga krijgen dan in Coffs dus uiteindelijk is het niet zo erg dat ik eruit gegooid ben maar de manier waarop was niet goed. Het is geweldig om in de outback te zitten en in de avond die ik duizende sterren. Ik geloof dat ik de melkweg kan vinden. Het is wel een beetje een mannenwereld maar dat is hilarisch om bij de zitten. Ik heb in de afgelopen 2 weken nog niet zoveel gelachen als gister. Ik ben weer gelukkig.

  • 09 Augustus 2015 - 12:30

    Tante Nelly:

    Komt allemaal goed. Je nicht Laetitia heeft zo'n ervaring gehad in Engeland. Ik denk, dat je het je daar beter bevalt. Succes ermee.

  • 09 Augustus 2015 - 23:22

    Mama:

    'waar en deur dicht gaat, gaat altijd wel ergens een raam open."

    In jouw geval dus weer.......gefeliciteerd.

    ben blij voor je, je bent beter af waar je nu bent.

    dikke kus !!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Marleen

Actief sinds 03 Aug. 2014
Verslag gelezen: 232
Totaal aantal bezoekers 16537

Voorgaande reizen:

04 November 2014 - 06 Juni 2015

Backpacken Down Under

Landen bezocht: