Ellende, een sprankje hoop en een grote faal

De dagen in Adelaide heb ik besteed aan het zoeken naar een travelbuddy om naar Alice springs te gaan. Ik hd contact met een aantal mensen maar die hadden allemaal andere plannen maar uiteindelijk had ik een meisje gevonden die wilde meeten. Amanda uit Canada. Tijdens de eerste ontmoeting hadden we dezelde plannen en het klikte goed. Ze is wel veganist dus dat zou een bijzondere trip worden voor mij. We deden ons best om nog iemand te vinden om de kosten mee te delen en mijn oog viel op een fb post van iemand die ook mensen zocht. Hij en zijn vrienden hadden 2 auto’s dus dat zou ons weer huurkosten schelen. We hadden gepraat via fb message en we zouden de volgende dag afspreken. Puntje bij paaltje ging het ineens niet door want zijn vrienden vonden het te veel mensen. Ik denk dan, zet dan niks op fb en zeker niet dat je plek hebt voor 2-3 mensen als je geen mensen erbij wilt hebben maargoed, kan er weinig aan doen verder. Zo gingen de dagen voorbij en de een na de ander bleef afhaken, wilde een andere datum weg, had geen geld of had niet genoeg tijd. Uiteindelijk bleef Amanda zeuren dat ze ook wel met de bus wilde want het was goedkoper dan een auto huren dus ik heb tegen haar gezegd dat ze dan met de bus moest gaan. Ik dacht ik vind wel iemand anders. Ik dacht even iemand gevonden te hebben die een relocation ging doen van Melbourne naar Darwin en hij kon me afzetten in Alice Springs. Hij had een week de tijd dus het zou snel rijden zijn maar het was beter dan niks. De volgende kreeg ik een smsje. De auto was al vertrokken. Natuurlijk! Ik had op fb iemand anders gezien die 1 plek vrij had in zn auto en hij had een 4x4. Perfect dacht ik! Die dag hadden we elkaar gezien en ik dacht dat het allemaal prima ging. Het was een Duitse jongen van 19 jaar, zat 7 maanden in Australië en had 6 maanden op een farm gewerkt. Had dus veel geld gespaard en zn eigelijk auto kunnen kopen. Beetje rijden en dan een plekje zoeken om te slapen. Geen haast of iets.

De eerste dag reden we naar Coober Pedy, een stadje die erom bekent staat dat veel mensen ondergronds leven en ze zoeken hier naar Opal, een Australisch edelsteen die ontzettend duur is maar o wat is dat mooi! Daar zou je een meisje heel gelukkig mee maken. Ik ben elke dag heel vroeg wakker geworden. We sliepen in zijn auto en als het donker was hadden we weinig te doen dus na een filmpje kijken ben ik maar gaan slapen. Ik heb een hele mooi zonsopgang gezien en na de Opal mine tour zijn we verder gereden. Hij wilde graag door dus ik ging maar mee. Ik probeerde in de auto gesprek na gesprek te maken maar het mocht niet baten. Hij praat niet veel. Helemaal niet bijna. De tweede nacht was in de buurt van Uluru ergens naast de weg waar je mocht overnachten. En daarna reden we door naar Uluru en zijn we eerst ergens gestopt om te douchen. Ik dacht even een goed gesprek met hem te hebben over hem en ik kwam erachter dat het aan arrogant ventje was die niks van het leven snapte. Hij wilde niet met te veel mensen zijn en als hij in een hostel zat wilde hij dat iedereen onder de indruk van hem was, hij wilde aan iedereen laten zien dat hij de beste was. Hij snapte dat als je hard werkt wordt beloond maar dacht ook dat het leven altijd gaat zoals je wilt. Komt van rijke ouders, heeft geld zat maar wil geen cent uitgeven. Wagelijk krenterig als je het mij vraagt.
Ik wilde graag een kameeltour doen met zonsopgang of zonsondergang bij Uluru. Door in de auto te slapen en niet op een camping had ik al wat geld bespaard. Helaas regende het al 2 dagen en was het compleet bewolkt en eigelijk wilde ik al zo snel mogelijk van die Duitser af. Na een gratis tour zijn we om Uluru heen gelopen en er zijn een aantal plekken waar je geen foto van maken van de aboriginals. Uit respect voor hun cultuur doe je dat dus niet. Hij wel want hem boeide het niet. Ook kan je Uluru beklimmen als het open is. Dit wordt sterk afgeraden en ook dit hebben de aboriginals liever niet. Het is een optie omdat ze anders bang zijn dat het tourisme verdwijnt maar overal staat en zeggen ze dat ze liever niet hebben dat je gaat klimmen. Uit respect voor de cultuur. Als het open was geweest zou hij het toch gedaan hebben. Respectloos en arrogant, dingen waar ik slecht mee om kan gaan.
Hij zei niks uit zichzelf, vond zichelf heel wat en wilde steeds maar verder, met zijn tempo zou ik 3 dagen later in Katherine zijn en dat vond ik toch niet een goed idee dus ik besloot om in Alice Springs er sowieso uit te gaan. Omdat het weer niet meezat en ik al had besloten om terug te gaan vanuit Alice Springs vond ik het niet meer zo erg om verder te gaan. Op naar Kings Canyon. Het was ongeveer 4 uur en ik stelde voor om ergens een plek te zoeken om te slapen. Hij wilde doorrijden. De avond daarvoor reden we ook in het donker en ik had al een keer gezegd dat het niet slim was om in dit deel van het land in het donker te rijden. Maar hij wilde niet luisteren. Het werd donker, het regende heel hard en hij reed 80. Ik vond dat hij snel reed en hij vond dat hij langzaam reed. Plassen die op de weg lagen van 20 cm diep zag hij niet aankomen en ik ben niet snel bang in en auto maar dit was niet leuk. Als we een wild dier hadden aangereden of gingen slippen in een plas waren we de sjaak en hadden we geluk als alleen de auto kapot was. Er was een afgrond aan mijn kant van het de weg waar ik niet in wilde eindigen. Maar de auto aan de kant van de weg zetten en slapen was ook geen optie dus we moesten door tot we een camping zagen. Maar vooral hard blijven doorrijden en vooral niet naar mij luisteren. We waren aangekomen bij Kings Canyon Creek Station. Dit was ee Cattle Station met een camping erbij. Hij wilde niet betalen maar ik zei dat ik niet langs de weg ging slapen en dat het een heel dom idee van hem was als hij dat wel ging doen dus we blijven gelukkig op de camping. En we mochten voor dezelfde prijs een plekje uitzoeken met stroom. Ik blij! De volgende dag reden we naar Kings Canyon en WEER regen, dit keer de hele dag. We besloten om een korte wandeling te maken naar de creek van kings canyon. Door de regen was dit meer een riviertje dan een stroompje en stroomde het water over het pad. Schoenen uit en door het water lopen. Dit was eigenlijk best leuk en ook het leukste van de hele reis. Omdat je niet weet wat er zwemt (waren sowieso geen krokodillen) liet ik hem eerst gaan. Hij is toch altijd haantje de voorste. We moesten zo’n 5 a 6 keer het water door voordat we bij het eind waren. Soms stond ik tot mn knieen diep in het water. Gelukkig had ik een korte broek aan.
Na Kings Canyon reden we in 1x door naar Alice Springs en werd ik afgezet bij de YHA. Godzijdank was ik van hem af! 4 dagen met iemand in de auto gezeten ik denk zo’n 2000 km te hebben aflegd en als je onze “gesprekken” aan elkaar knoopt heb je met geluk een half uur gevuld. Dit was echt de slechte travel buddy OOIT!

In mn nieuwe kamer met nieuwe mensen zat er een Nederlands meisje waar ik een dagje mee heb opgetrokken voor ze weg ging. Ik heb een nieuwe tour geboekt maar die gaat woensdag pas weg helaas dus ik zit hier 2 dagen langer gan gepland maar het is beter dan met die Duitser, alles is beter dan met die Duitser, alleen zijn is beter. Het is intussen eindlijk droog maar nog wel fris. 14 graden op het moment. Vanaf woensdag wordt het gelukkig wat warmer en hopelijk heb ik een leuke groep en vind ik iemand om mee naar Katherine te rijden. Ik ben heel erg blij als ik weer in Katherine ben want dan zie ik Chantal weer!

Het was weer een avontuur dat is zeker. Laten we hopen dat de komende tijd beter gaat met leukere mensen!