Laatste week in Australië en unfinished business..

Nadat ik was gesetteld in het hostel hebben we kangaroo steak gegeten (dat is echt lekker vlees) met Nena (Nederlands ontmoet in Sydney) en Dana (Duits), na het eten hebben we over de nightmarket gelopen en heel veel leuke souveniertjes gezien. Na de nightmarket is Charlotte terug naar het hostel gegaan en zijn Nena, Dana en ik naar Gilligans gegaan om er een feestje van te maken. Het is tenslotte zaterdag! Het was heel gezellig en hier heb ik nog wat vrienden van Nena ontmoet. Ook heb ik weer oude vrienden ontmoet zoals Izzy van het white water raften, de Amerikanen Aasta en Jordan van de Whitsundays en een groep Duitsers van Fraser Island. Zo kom je iedereen overal weer tegen. Ik moet de volgende dag naar Fitzroy Island en dus vroeg opstaan dus ik wilde het niet al te laat maken. Time flies when your having fun en voor ik het wist lag ik pas om 4 uur in m'n bed... Om 7 uur ging het wekkertje weer en om kwart voor 8 was in onderweg naar the reef terminal. Inchecken en wachten tot ik op de boot kon. Het was ongeveer 50 minuten met de boot dus ik heb nog best prima kunnen slapen. Ik had een voucher om te gaan kayaken en om half 10 moest ik bij het verhuur hutje staan voor al mn spullen. Ineens kwam het met bakken uit de hemel (het is DROOGseizoen op het moment) dus we moesten even afwachten of het nog een beetje zou opklaren of dat het bleef stortregenen. Gelukkig werd het uiteindelijk wel droog en zijn we begonnen. We waren met 6 mensen, Tourguide, 2 Australische vriendinnen, een Koreaan, een Chineze vrouw en ik. Er gaan 2 mensen in een bootje dus iemand moest bij de tourguide in het bootje. Nou heb ik al een slechte ervaring met Aziaten en de Australische vriendinnen gingen samen dus ik had mn keus snel gemaakt. Het voordeel was dat ik niet veel hoefde te roeien want hij deed dat veeeeeeeeel sneller dan ik. En ik kon alles goed verstaan wat hij vertelde. Halverwege de rit begon het ineens weer te regenen. Zo hard dat ik niet meer kon zien waar ik heen moest, gelukkig zat ik voorin de kayak en hoef ik dus niet te sturen. Na een paar uur op zee te hebben gelegen en wat gesnorkeld (helaas hadden we slecht zicht vanwege het weer) kwam de zon ineens tevoorschijn en ik heb even op het strand gelegen en op de trampoline gesprongen (niet dat het heel goed werkte maar het ging om het idee). Ik heb nog even wat gedronken met de Australische meiden en het was alweer tijd om naar de boot te gaan terug naar het vaste land. In de avond hebben we weer met z'n 4en gegeten en hebben Nena, Charlotte en ik een filmpje gekeken in het hostel. Het zou een vroege avond moeten worden maar de film was wat langer dan ik dacht dus lag ik uiteindelijk nog na 11en in bed.

Maandagochtend was het tijd om een tochtje te maken naar het Great Barrier Reef! dit betekende dat ik om 7 uur in the reef terminal moest zijn. Even wachten en weer een boot op. Ik heb wat boten gehad de afgelopen tijd. Het begon weer met wat slecht weer, wind en regen maar de rest van de dag had het niet beter kunnen zijn. Volop zon en rustig water zijn de perfecte omstandigheden om te snorkelen. Er was ook een optie om te gaan duiken maar het was nogal duur en het geld is behoorlijk aan het opraken. Ik heb een paar keer gesnorkeld en ik heb van alles gezien. Een zeeschildpad, Nemo natuurlijk, een kleine volledig blauwe vis heel erg mooi, een barracuda, een rog en vooral niet te vergeten: een white tipped reef shark! Jawel een haai. Maar dit was een lieve haai want mensen staan niet op het menu. Hij lag heerlijk te slapen tussen twee koraalbergen dus je zag hem ook niet onwijs goed. Bij de tweede snorkelplek was het water zo laag dat er een eiland te voorschijn kwam. Dit gebeurd 1 a 2 keer per maand dus we hadden geluk. Gewoon een bergje zand wat tevoorschijn kwam. Na de tweede keer snorkelen was het alweer tijd om terug te gaan. Het was ongeveer kwart over 4 toen ik terug was in Cairns. Het was maandag en Charlotte haar laatste avond dus zij mocht kiezen waar en wat we gingen eten. Ze was zelf ook moe en had nergens zin in dus zijn we bij de Mac geëindigd... Heel slecht maar goed. Na het eten nog even een drankje gedaan in Gilligans.

Dinsdag was het tijd voor Tablelands! Een van de regenwouden van Cairns. De buschauffeur was te laat maar hij was me in ieder geval niet vergeten! Ik kende natuurlijk weer niemand die in de bus zat (story of my life) maar gelukkig maar je genoeg praatjes met mensen in de loop van de dag. We hebben heel veel gedaan, gezwommen in meren en van rotsen af gesprongen, door regenwouden gelopen in de regen (wat toepasselijk). En op een gegeven moment kwamen we bij een rivier aan met een aardig sterke stroomversnelling. Je mocht hier van de rots afglijden in het water maar alleen als je een sterke zwemmer was. Nou ik kan dat wel hoor! Dus ik ging achter een aantal jongens aan naar dat water. Stond ik op de rots, kwam ik erachter dat ik het enige meisje was. Toch jammer van al die meiden maar het was wel een sterke stroming en je wilde niet in het kolkende water terecht komen. Ik ben 2x van de rots gegleden en ik vond het mooi geweest. Het water was koud en ik wilde graag heel blijven. Onze derde stop waren de Josephine Falls. Dit is een beroemde waterval waar heel veel haarproducten hun reclame spotje filmen. Man, wat was dit water koud. We waren al koud, het regende een beetje en dat water was ijskoud. Je kon achter de waterval gaan zitten en door de waterval heen zwemmen. Ook hebben we foto's gemaakt dat je je haar in het water doet en dan je hoofd omhoog gooit. Hele mooie foto's zijn daaruit gekomen. Als ik thuis ben zal ik ze sorteren. En last but not least, zijn we naar het warmste meer van de dag geweest. Hier hebben we weer wat schildpadjes gezien, deze waren zoetwaterschildpadden en zien er heel anders uit dan zeeschildpadden. Ook in dit meer kon je zwemmen! Niet iedereen ging hier in maar ik heb heerlijk gezwommen. Tijd om je om te kleden en terug te gaan naar Cairns. Zo stil dat het in de ochtend was zo druk was het nu. Iedereen was aan het kletsen, we mochten op de ramen schrijven met stiften en allemaal denkspelletjes doen. De muziek ging harder en we zongen allemaal mee. Super gezellig allemaal! Ik was die avond alleen in het hostel en ik had geen zin om te koken dus heb ik een broodje gehaald ergens. En heerlijk op tijd mn bedje in want de volgende dag zou ik naar Cape Tribulation gaan!

Cape Tribulation. We werden weer vroeg opgehaald en ik zou 1 nachtje in het regenwoud blijven slapen. We hebben 2 stops gemaakt op de heen weg en kregen een hoop te weten over de aboriginals en moeder natuur. Om half 2 kwamen we aan bij het hostel. 0.0 bereik met de telefoon. Natuurlijk. En ik was vergeten om geld van mn spaarrekening naar mn betaalrekening over te maken dus ik zat in de middle of nowhere zonder geld en zonder bereik. Na een uur van alles geprobeerd te hebben heb ik maar geld van mn Nederlandse bank gehaald. Ik kon in ieder geval eten! Het was een big night in Australië want er was een footy wedstrijd. Een soort rugby maar toch net wat anders. Ik snapte er niks ben en ben om 10 uur naar bed gegaan. Heb best prima geslapen. Die ochtend moesten we wachten tot we weer werden opgehaald. Beetje over het strand gewandeld en ik was er alweer klaar mee. Kon niet wachten om terug te gaan naar Cairns. Hier heb ik ook mn eerste echte grote spin gezien nou ik wist niet hoe snel ik weg moest blijven van dat gebied. Groot, zwart met gele stippen. BAH. Op de terug weg hebben we een stop gemaakt bij een ijssalon waar ze 26 verschillende smaken ijs hadden voor $5 per bakje. Dat was me echt te veel geld. Ook hebben we nog in een bootje gezeten op een rivier waar heel veel krokodillen waren. Dit was wel echt leuk om te zien. Er was maar 1 mannelijke krokodil genaamd Scarface, waarom? Omdat hij littekens op z'n gezicht had. 90 jaar en zo'n 600 kg. Hier wil je geen ruzie mee. Als laatste hebben we nog een mooi uitzicht bekeken maar ik wilde eigenlijk gewoon terug naar het hostel. Om 7 uur was ik dan eindelijk terug en ik moest nog eten. Het was Izzy haar laatste avond in Cairns dus dat gingen we nog even goed vieren. Het was Ladies Night en de dames kregen 5 glazen champagne gratis. Dat gaat er best in. Zeer goedkope avond dus

Ik lag er later in dan gepland en puntje bij paaltje ging mn wekker ook niet af de volgende ochtend. Dit was de belangrijkste ochtend van de afgelopen 8 maanden want deze dag, vrijdag 19 juni 2015, ging ik toch echt skydiven! Ik moest om 6:30 klaar staan en om 6:40 werd ik wakker. Mijn wereld verging even. Ik sprong uit mn bed, belde direct het nummer wat me gebeld had en godzijdank kwam hij terug gereden voor me! Lucky little me weer. Om 7 uur zat ik dan uiteindelijk in de bus om de 2 urige rit terug naar Mission Beach te maken. Dit gaf mij dus nog 2 uur om even te slapen. Aangekomen in Mission Beach kon het wachten beginnen. 7 groepen waren er. Ik was de 2 of 3e groep en werd om 12 in een harnas gehesen en er werd een klein interview gemaakt (zie video op fb). Hierna ging we een klein kwartier met een busje naar het vliegtuigje. Wat een klein vliegtuigje met veel mensen. 7 tandem sprongen en 2 extra mensen met een extra camera. Tijdens de vlucht werd ik vast gemaakt aan mijn instructeur. Ik kan je vertellen, je zit goed vast. Zo strak dat ademhalen niet zo soepel ging als normaal maar ik kreeg nog adem. Liever goed vast zonder adem dan adem halen en te pletter slaan dacht ik zo. Ik was heel cool en rustig tijdens de busrit en in het vliegtuig. De rest van al best aan het stressen maar zodra ik mensen uit het vliegtuig zag springen 1 voor 1 kwamen de zenuwen ineens op. Ik was de eenerlaatste die sprong dus ik zag een aantal mensen eerst gaan. Toen was het mijn beurt... O god help me. Het moment dat ik uit het vliegtuig hing was ik echt bang maar de seconden dat ik viel was de angst weg. Het is onbeschrijfelijk wat je voelt maar het is heel erg gaaf. Je valt en blijft maar vallen maar je weet dat je niet te pletter slaat (dat laatste is ook best fijn om te weten). Ik kon niks anders uitbrengen van "O MY GOD". En ik zag een wolk op me afkomen. Ik wist dat ik door die wolk heenging maar ik had geen idee hoe dat zou voelen. Is het koud? Is het nat? Of voel ik niks? Nou het was een witte wolk, misschien dat het daardoor komt maar het was wat fris. Iets vochtiger dan erboven maar je gaat zo snel naar beneden dat je zo weer droog geblazen bent. En toen ging de parachute open. Dit was wat minder comfortabel. Met de parachute eenmaal uit moest ik de touwtjes vast houden en ging hij (mn instructeur) ons even wat "comfortabeler" maken. Of wel, hij maakte de touwtjes wat losser waardoor ik een aantal centimeter zakte. Man, ik schrok me dood. Ik wist dat ik goed vast zat maar toch, we zaten hoog in de lucht en ik viel een stukje verder en hij niet. Dat was even eng. Hierna kon ik alleen nog maar om me heen kijken, wat een uitzicht! Eilanden, bomen, rivieren en bergen en heel veel water! Na 5 minuten stond ik weer op de grond met beide benen. Voor de landing moest ik m'n benen omhoog houden en ik landde op mn billen. Ik heb de zachtste landing van m'n leven gehad hier. Ik voelde niks en zat gewoon ineens op de grond. Dat was het dan. Terug het busje in en wachten op het filmpje. Het duurde heel kort maar wat was dat gaaf zeg. Dit ga ik zeker nog een keer doen! Toen iedereen uiteindelijk een keer gesprongen had reden we rond 4 uur weer terug naar Cairns. Het was vrijdagavond en iedereen besloot om een rustig avondje ervan te maken. In het hostel was er elke avond een film dus dat heb ik maar gekeken. Zaterdag kon ik uitslapen! En natuurlijk was ik al om 8 uur wakker. Spullen gepakt en ik ben even het winkelcentrum ingegaan want mn telefoon lag ergens in een winkel. Ik heb veel foto's terug gekregen maar volgens mij niet de foto's die op de camera stonden. Dat is dan weer jammer. Verder heb ik een begin gemaakt aan het terug vragen van mn belasting en dat is een hoop gedoe. Voor ik het wist was de dag al om en tijd voor het eten. In de avond nog 1x gezellig wezen stappen met Nena want zondag vlogen we allebei terug maar sydney.

Zondag was een hele saaie dag. 3 uur ofzo gevlogen, ingechecked bij collaroy en met iedereen die er nog was (en dat waren er niet veel) een praatje gemaakt. Mn laatste dagen in het mooie Australië waren nkeg zo boeiend. Naar manly geweest, nog even gedag gezegd in het restaurant en naar paddy's market geweest. Nu is het dan echt tijd om weer naar Nederland te gaan. Waarom? Ik heb werkelijk geen idee. Het liefst blijf ik, maak ik mn jaar af en nog een aantal maanden. Maar het geld is op en de 8 maanden zijn om. Ik kom zeker terug om mn reis echt af te maken want ik heb te veel niet gezien. Ik zie op tegen de 2 dagen vliegen en het zal heel raar zijn om iedereen weer te zien. Een ding is zeker, vroeg of laat ga ik terug!