Leuke tour en leuke nieuwe en bekende mensen!

Ik had al besloten dat ik een tour zou boeken om Uluru en Kings Canyon nog een keer te zien en raad eens? Meer dan de helft was Duits! Ik had gelukkig al snel een leuke Engelse, Amerikaanse en Ierse gevonden dus dat was mijn groepje met de andere niet Duitsers/Duits sprekende. Tijdens de tour heb ik veel geleerd over de Aborignal cultuur en heb ik de zonsopgang en zonsondergang bij Uluru gezien! We hebben 2 nachten in een swag geslapen en dat mag echt mega koud. Een swag is een soort slaapzak met een dun matrasje erin maar je moest nog wel je eigen slaapzak meenemen. Het was leuk voor een keer maar niet meer als het zo verschikkelijk koud is! De 2e dag na de zonsopgang zijn we naar Katja Tjuta geweest, ook wel bekend als de Olga´s. Hier hebben we een 7 km wandeling gemaakt met een van de mooiste uitzichten. De laatste dag hebben we de Rim Walk in Kings Canyon gedaan die 3,5 uur duurt. Het eerste stuk was 500 `treden` stijl omhoog. Gelukkig was ht minder erg dan het leek. We moesten elke ochtend om 5 uur opstaan en om 6 uur vertrekken. Alles ligt een paar uur rijden van elkaar vandaan. Na de Rim Walk gingen we terug naar het kamp en onderweg zag iemand een kameel. Dus we wilde keren maar we hebben een busje met trailer en de weg is niet zo breed. En toen zat de bus vast in het zand. Wij met zn alle eruit om de bus minder zwaar te maken, met zn alle duwen, het hielp allemaal niet. Sta je dan. Grootste angst van je moeder. Vast in de Outback... Gelukkig kwam er al snel hulp die ons uit de “verschrikkelijke” situatie konden redden. Ik vond het allemaal maar hilarisch. Ook reden er een stuk of 3 andere tours langs die alleen maar konden lachen om ons. Nadat we weer op de weg stonden lieten we de kameel maar zitten voordat we weer vast kwamen te zitten haha. Eenmaal aangekomen op het kamp was tijd om alles op te ruimen want ik en de helft van de groep werden opgehaald en de andere helft bleef nog een nachtje. onderweg terug naar Alice Springs reden we langs een Camel farm waar we een gratis ritje mochten maken. De rit duurde serieus maar een minuutje maar het was een hele ervaring om erop te zitten. Alle kamelen (eigenlijk zijn het drommedarissen) die daar staan, zijn gered en worden hier verzorgt.

Terug in Alice zat ik met mn nieuwe vrienden op een kamer en we gingen met de groep uit eten. Er was een speciale deal als je kwam eten met een tour dus het was lekker en goedkoop. Ik had ook intussen al andere mensen gevonden om mee te reizen totaan Katherine dus zoals we hier zeggen “happy days”. Het werd geen lange avond want ik was moe en gesloopt van de afgelopen dagen. Vroeg opstaan, drukke dagen, gezellige kampvuurtjes en koude slechte nachten is de combinatie voor een vroeg nachtje in een normaal bed. De volgende dag werd ik in de middag opgehaald door mn nieuwe reismaatjes, Liisa uit Finland, Pierre uit Italië en Jimmy uit België! In een klein autootje genaamd Lacie vol met spullen gingen we een nachtje doorbrengen in MacDonnell park. Een hele koude duik in Ellery Creek en een mooie zonsonderdag met een kampvuurtje. Pierre kookte alles en dat was toch lekker! Die avond zijn we direct nog 4 mensen tegengekomen die dezelfde kant op gingen en zij hadden marsmellows! Ik ben redelijk op tijd naar bed gegaan maar o wat was het koud die nacht! 2 uur geslapen is niet genoeg maar ik had het zo koud!

Omdat het lange afstanden zijn en er niet mega veel te zien is zaten we de meeste tijd in de auto. Na een tijdje gereden te hebben hadden we een pitstop gemaakt in Barrow Creek (alles wordt hier ook “Creek” genoemd geloof ik) en in de bar daar kijk je je ogen uit. Het eerste wat er wordt gevraagd is waar je vandaan komt. De hele bar hangt vol met geld biljetten, broeken, teksten, shirts, hoeden, je bedenkt het maar van over de hele wereld. En als je iets bij je had van je land kon je het achter laten als je wilde. De barman wist ook precies waar alles van Nederland lag. Ik had nog een 5 guldencent in mn portemonnee en een verlopen reisverzekering pas die ik heb achter gelaten. Verder dat hij (natuurlijk) een aantal voetbal spullen, een cd van Marco Borsato, een dubbeltje en nog veel meer! Daarna zijn we tot aan Devils Marbels gereden en daar hebben we onze tentjes weer opgezet. Gelukkig was het al een stuk minder koud. De Devils Marbels zijn hele grote ronde stukken steen die door de natuur zijn gevormd maar het is heel bijzonder om te zien. Hierna zijn we door gereden naar Daly Waters om te lunchen en we hebben geslapen op een camping bij Mataranka. De rest had al een paar keer verteld dat ze Wolf Creek wilde kijken, een horrorfilm over de outback in Australië, en ik ben al zo’n held met horror. Ik kon het echt niet langer uitstellen. Dit was de avond dat we de film gingen kijken. Op een camping. In de auto. In het donker. Met balkende ezels op de achtergrond. Gelukkig was het een hele slechte film die niet meer spannend was dan eng dus ik was erg opgelucht.

Na een nacht heerlijk geslapen te hebben reden naar de Bitter Springs van Mataranka. Ik ben hier al een aantal keer geweest toen ik in Katherine zat dus ik wist precies waar we hebben moesten. Daarna zijn we door gereden naar Katherine en het voelde weer heel vertrouwd om daar te zijn. We zijn wat gaan lunchen bij Low Level Bridge en daarna heb ik mn spullen afgegooid bij Chantal thuis. Ze was zelf niet thuis maar haar huisbaas gelukkig wel. Omdat ze er zelf niet was en het pas half 2 was besloten we om naar Edith Falls te gaan. Ook hier was ik al geweest maar ik wilde het graag laten zien. 2x gezwommn die dag! Dat was echt genieten. Ik had afgesproken om voor 5en terug te zijn om mee te gaan naar de frisbee. Ik hoor je denken, de frisbee? Ja, elke dinsdag en donderdag word er frisbee gespeeld met een aantal vrienden gewoon voor de lol. Maar niet gewoon in een kringetje staan en de frisbee gooien, nee, Extreme Frisbee. 2 teams en je moet punten scoren. En je moet een hoop rennen. Al snel had ik door welke mensen kort speelde en wie er een grote afstanden speelde en ik moet zeggen ik was overal. Had geen idee was ik aan het doen was maar was overal naar toe aan het rennen. En ik was snel! Sneller dan ik dacht. We lagen wel heel veel punten achter dus halverwegen hadden we de teams een beetje gewisseld. Ik stond steeds in het doel om de frisbee te vangen want ik was als eerste aan de overkant van het veld maar elke keer ving ik dat ding niet. Een frisbee is moeilijk te peilen waar dat ding heen gaat. En ik was vaak te klein maar uiteindelijk, als allerlaatste doel ving ik de frisbee! Ik was zo blij als een kind. Eindelijk dat ding gevangen. Ik was kapot, het is een goede work out en ik heb 3 dagen spierpijn gehad.
Shane, de huisbaas van Chantal, had een BBQ regelt voor ons en Chantal had geregeld dat mn reismaatjes hun tentjes op konden zetten in de tuin en mee mochten eten. Het was een hele gezellige avond met heerlijk eten en het was tijd om naar bed te gaan. En ik kreeg een kamer voor mezelf met een 3 persoonsbed! 6 kussen en ruimte genoeg! De volgende dag was een relax dagje en we hebben film gekeken en hebben we appeltaart gebakken. In de avond had Chantal ballroom dancing op de golfy en ik moest mee. Het was uiteindelijk wel grappig maar na 2 uur was ik er ook echt klaar mee. Omdat we waren begonnen aan een Hunger Games marathon zette we dit donderdag voort. In de middag ben ik even naar Danielle geweest (met haar heb ik kerst gevierd in Brisbane) en in de avond had ging ik eten op Manbulloo Homestead. Lekker eten maar niet meer mijn mensen. Afscheid genomen en weer terug naar huis. Vrijdag was alweer mn laatste dag in Katherine en de tijd is voorbijgevlogen. Overdag zijn we even naar het visitors centre geweest en hebben afscheid genomen van Russell en Vivian en in de avond zijn we natuurlijk uit gegaan. Hier heb ik gelukkig nog een paar mensen gezien waar ik mee heb gewerkt bij de RSL dus uiteindelijk heb ik iedereen gezien die ik wilde zien. Zaterdagochtend gingen we vroeg (rond 9 uur) weg omdat Chantal naar een festival Bass in the Grass ging. Dit was het weer. Volgende week komt er weer een nieuw blog!