Adelaide en een wens die uitkomt

Een nacht in een normaal bed na een paar dagen in de auto was toch wel fijn. De volgende dag was er een Dutch festival waar ze kroketten en Nederlandse dingetjes verkopen dus daar wilde we heen. Het was even zoeken met de trein hoe het werkt en ik vind het nog steeds apart maar het zal wel. Toen we daar aankwamen waren we natuurlijk vergeten contant geld mee te nemen dus we moesten terug lopen naar een tankstation om te pinnen. Eenmaal aangekomen met geld gingen we direct in de rij staan voor een kroket en een frikandel. De kroket was heerlijk, een beetje klein maar heel erg lekker. De frikandel was een beetje vreemd. Het was geen echte frikandel maar wa goed te doen. Ik heb zelf haring gegeten! Met uitjes natuurlijk alleen was de haring behoorlijk waterig dus ik denk dat ze ingevroren zijn ofzo. Helemaal vol en voldaan zijn we weer terug gegaan naar het hostel. Melanie had Calvé pindakaas gekocht en ik zag mergpijpjes en gevulde speculaas liggen. D mergpijpjes waren binnn 4 dagen op en de gevulde speculaas wil ik bewaren tot ik Chantal weer zie in Katherine. Tijdens het avondeten kwam er een jongen bij ons zitten en ging tegen me praten alsof we elkaar al weken kenden. Beetje vreemd maar go with the flow. Hij nodigde ons uit om mee te gaan stappen die avond dus waarom net. Uiteindelijk hadden we een groep van zo’n 15 man uit Zweden, Engeland, Amerika, Brazilië en Duitsland. Ik heb nog ooit zo snel zoveek vrienden gehad.
Die jongen die ons uitgenodigd had gratis toegang tot een club voor iedereen dus gingen we daaarheen, hij komt uit LA en woont nu in Melbourne, is homo en weet alle plekjes. Ook is hij mega grappig en maakt het hem niks uit als mensen weten dat hij een crush heeft op een hetero jongen die naast hem zit. Erg luidruchtig ook. De avond was was heel gezellig alleen ging bijna iedereen alweer weg voor 12 uur. Melanie, Gigi (uit Amerika) en ik bleven nog even maar de muziek werd zo slecht dat we ook maar besloten weg te gaan. In het hostel waren er nog een aantal mensen maar ik was moe en ik had het koud dus ik ging mn bedje maar opzoeken.

De volgende dag was het Anzac day! Dit is een nationale feestdag waar alle oorlogslachtoffers en helden van Australië en Nieuw Zeeland worden herdacht. Een soort 4 mei voor ons alleen is dit een extra reden voor de Aussies om dronken te worden en daar vroeg mee te beginnen. Al met al is het door heel Australië een gezellige dag. Overdag zijn we een kleiner groepje naar het strand gegaan en in de avond iets gegeten. Er was een feestje ergens in de straat van het hostel van een hotel waar Gigi graag heen wilde dus ik ging wel mee. Ik ben maar even gebleven want ik was moe en wilde eigenlijk slapen. Plus iedereen was mega dronken waar ik echt geen in in had. Gigi leeft nog en ze is weel veilig terug in Brisbane. Melanie, Morgan en ik zijn ook ee dagje naar de Adelaide Zoo gegaan. Hier hebben ze de reuze panda! Blijkbaar als enige in het zuidelijk halfrond dus die wilde we wel zien, het was geen grote dierentuin en toch hebben we er zo’n 3 uur rondgelopen.

Donderdag was het tijd voor mij om Adelaide even te verlaten want ik ging 2 nachtjes slapen in Port Lincoln. Hier kan je namelijk in een kooi met witte haaien duiken. Ik heb al vanaf het begin gezegd dat ik dit graag wilde doen en dus ik heb een tour geboekt. Kost wel een fortuin maar is het allemaal waard. Het YHA hostel in Port Lincoln is het schoonste en netste hostel ter wereld! Ik kreeg een rondleiding van Debi, zij runt alles, en er lag wat water op het aanrecht en dat vond ze echt verschrikkelijk. Ik mocht niks op mn bed leggen of erop zitten zonder dat deze was opgemaakt en ik mocht zeker geen handdoek aan mn bed hangen. Onwijs aardig maar een beetje te ocd als je het mij vraagt. Leuke mensen ontmoet in het hostel en met 2 mensen gingen ik samen op de boot dus ik was niet helemaal alleen. Om 6:15 werden we opgehaald van het hostel en reden we naar de harbour. Hier gingen we op de boot en het was 3 tot 3,5 uur varen voor we bij de plek waren. Zoals op elke boot trip kregen we heerlijk eten, ontbijt, koffie, lunch, snacks en avondeten was allemaal geregeld. Er waren 5 groepen van 8 mensen en ik was groep 4. Ik ging pas na de lunch duiken en ik had toch honger tegen de tijd dat we lunch kregen! Ik hoorde van een paar meiden van de eerste groep dat het in de kooi nogal ruw er aan toe ging en een meisje had zelfs overgegeven in de kooi. Dus ik besloot om niet te veel te eten. Na het eten was het wetsuit aan, duikbril pakken en wachten tot je in het water mocht. Eenmaal in het water was het weer heel raar om adem te halen onder water, ik zal er nooit aan wennen denk ik. Ik had een GoPro gehuurd op de boot om foto´s en filmpjes te maken en die dingen doen het best goed! We bleven zo´n 40 minuten onder water en om de een of andere reden had ik moeite om het in een keer te doen. Alsof mijn ademhaling niet goed was. Gelukkig was de kooi een stuk boven water dus als je wilde kon je even normaal ademhalen. Ik hoefde gelukkig niet over te geven maar in die kooi voelde ik me al was in een wasmachine, je wordt alle kanten op geduwd en moet je goed vasthouden aan de reling in de kooi. Maar o wat was het mooi om te zien. De haaien glijden door het water alsof het niks is. Zo rustig maar zo gevaarlijk. In de kooi was het helemaal niet eng maar ik was wel blij dat ik in een kooi zat. We zagen blijkbaar 4 haaien al zou ik het verschil niet weten. Eenmaal weer uit het water was het tijd om af te drogen en om te kleden. Had iemand mn handdoek gejat. Hij dacht dat het een handdoek van de boot was... M´n handdoek was natuurlijk helemaal nat en ik had er niks meer aan maar gelukkig kreeg ik een handdoek van de crew. Daarna was het wachten op de laatste groep en weer terug naar de kust. Weer 3 tot 3,5 uur varen. Op een gegeven moment werd ik een beetje misselijk dus ik besloot om te gaan slapen. En geslapen heb ik. Ik werd op een gegeven moment wakker en wist dat we stil stonden maar ik wist niet waarom en het boeide me ook niet. Ik heb het avond eten gemist want m´n vrienden wilde me niet wakker maken. En voor ik het wist hadden we nog maar half uurtje te gaan en blijkbaar was er iets mis met een andere boot dus die moesten we slepen ofzo.

Terug in het hostel wat eten gehaald en er werd gevraagd of ik mee ging stappen. Ik wilde het niet te laat maken want ik moest er weer uit om 5 uur maar ik ging wel even mee. Ik denk dat ik een kleine 3 uur heb geslapen toen de wekker weer ging. Ik was gelukkig niet de enige die er zo vroeg uit moest dus het wachten op het vliegveld was een stuk minder saai dan normaal. De vlucht duurde nog geen 45 minuten en om half 9 was ik weer in het hostel in Adelaide. Ik mocht gelukkig direct inchecken en ik heb de hele ochtend op bed gelegen, even afscheid genomen van Melanie die naar familie ging en weer terug naar bed.

Dit was het weer voor even!