Werk, feest en slapen

Eeeeeen het is alweer maart. Jeetje, wat gaat de tijd toch snel. En wat ben ik toch lui geworden met m’n blog. De afgelopen maand heb ik eigenlijk alleen maar gewerkt, geslapen en gedronken. Het was erg leuk op m’n werk ondanks dat ik 2x had gevraagd om meer uren en of ik naar DUB kon verhuizen. Dat kon helaas niet want blijkbaar was het altijd al de planning om mij in Zi bar te zetten. Ze willen mensen in Zi bar die verstandig en verantwoordelijk genoeg zijn om alleen te werken. Dus ergens is het wel een compliment om daar te staan maar god wat is het saai. Intussen heb ik nu alle diensten een aantal keer gedraaid. Ochtend, middag en avond en het wordt steeds saaier... We kregen laatst te horen dat de lonen te hoog liggen dus dat er uren geschrapt moeten worden. Alleen was het vorige week dus het geval dat alleen mijn uren werden geschrapt. 15 uur wel te verstaan. Ja, zo kom ik natuurlijk nergens. Ik was nogal boos maar denk maar niet dat iemand het boeit.

Ook ben ik een weekje ziek geweest. Ik had geen koorts maar sliep heel slecht, had grieperige symptomen en voelde me erg slecht. Ondanks dat heb ik toch een week gewerkt. Ik has me 1x verslapen en toen brak de hel toch los. M’n manager was zo boos dat hij me had ontslagen. En na even gepraat te hebben bood hij zn excuses aan want hij had gewoon een slechte bui. Nou fijn. En wat kreeg ik als antwoord... “Ik verwacht meer van je omdat je Nederlands bent”. Nou fijn, heb ik totaal niet om gevraagd en vervolgens doe je alles wat ik niet wil.

Wat wel heel leuk was is dat ik Chantal afgelopen zaterdag even heb gezien! Ze was voor een nachtjes in Brisbane en mijn 2 Schotse vriendinnen, Terri en Lauren weer terug waren! Dat deed me goed. Ze hebben beide een au pair baan gevonden maar Lauren zit een beetje ver weg dus ik hoop dat ik haar nog ga zien voor ik weg ga. Want.... ik wil eind deze maand weer gaan reizen!!! Misschien de eerste week van april nog werken en dan reizen maar dat ligt er een beetje aan hoeveel uur ik ga krijgen. Gelukkig heb ik wel hele leuke collega’s wat ook heel erg scheelt. Maar toch wil ik heel graag weer verder zodat ik ook weer naar huis kan. Zo lang weg zijn was nooit de bedoeling en de heimwee wordt wel steeds erger.

Het was een korte blog maar ik beleef ook niet zoveel meer. Tot de volgende keer!