Een maandje thuis...

Ik ben nu een maandje thuis en ik heb niet heel veel gedaan. Ik was heel erg blij om iedereen weer te zien maar ik vond het ook super jammer dat ik Australië achter me moest laten. De vlucht naar huis was lang en eenzaam. Ik had 16.5 uur in Taipei en had geen vrienden. Ik was met een meisje meegegaan Taipei in, ik mocht wel de luchthaven af, maar na een paar uur ben ik weer terug gegaan want het was onwijs warm en benauwd. Eenmaal terug op de luchthaven wilde ik graag douche. Er werd tegen mij gezegd dat ik pas door de douane kon na het inchecken. Mijn vlucht duurde nog zeker 7 uur dus ik moest wachten. Toen bedacht ik me dat ik niet hoefde in te checken want ik had al een boarding ticket! Dus ik mocht gewoon door de douane, ik blij. De douanier keek wel een beetje vreemd en vertelde mij dat mn vlucht pas over 6 uur ging. Ik wilde graag douche en dat kan alleen na de douane, vandaar dat ik zo vroeg was. Nou die douche was toch goed! Het duurde even voordat ik de douche ook daadwerkelijk gevonden had maar dat was echt verfrissend. Na de 16.5 uur kwam ik nog 2 Nederlanders tegen die dezelfde vluchten hadden. Als ik dat nou eerder had geweten was mijn tijd in Taipei niet zo saai geweest maarja, dat is altijd achteraf. Omdat ik niet had geslapen was ik zo moe dat ik zelfs met mn ogen dicht ging eten. De allerlaatste vlucht (we moesten er nog een keer uit in Bangkok om te tanken) hadden ik en een Nederlands meisje 4 stoelen voor ons 2en. Ik heb heerlijk geslapen. We kwamen een uur later aan dan gepland maar alsnog vroeg. Tijd om mama, Anne, Daisy en Tijntje weer te knuffelen!
De volgende dag hadden we een bbq en tante Corrie en oom Ed waren er, Demi en Jordi en de rest van de familie. Lekker gegeten en daarna de stad in! En toen begon het. De verveling... Wat ga je doen als iedereen aan het werk is? In Australie is er altijd wel iemand niet aan het werk. Of ze zijn aan het werk in het hostel maar dan kan je in ieder geval nog met ze praten. Ik had nog een aantal afeleveringen van een aantal series in te halen maar daar ben je ook snel klaar mee. Het eerste wat ik tegen mama zei toen ik dr zag was “mama, ik wil terug...”. Ze begon te lachen natuurlijk maar na een week wilde ik steeds meer terug. Maar er zaten nog en paar leuke dagen aan te komen. Shoppen met mama, Chris en Anne, Extrema met Jordi, Demi, Jeffrey, Simone, Maxime en Sabine en er was een Escape Challenge die Chris, Eric, Anne en ik zouden doen. Shoppen was heel gezellig, en nodig, Extrema was weer gezellig en de Escape Challenge is ook zeker een aanrader! Binnen een uur zien te ontsnappen uit een tandarts kamer. En wie haat de tandarts nou niet?
Allemaal leuk en aardig maar als je dat elke dag wilt vullen ben je en hoop geld kwijt. En ik was opzoek naar baantjes maar dat mocht ook niet baten. Dus ik ging er toch over nadenken om terug te gaan nu het nog kan. 3 maanden over op mn visum, 3 maanden farmwerk... Past precies zou je zeggen. Even het een en ander financieel op een rijtje zetten en boeken maar!!! Ja, je leest het goed. Ik heb een ticket terug geboekt. 23-07-2015 ben ik weer vertrokken naar Australie om af te maken waar ik aan begonnen was vorig jaar. Niet helemaal volgens de tijdplanning maar nu kan het nog, dus waarom niet? Een reis van 26 uur en 20 minuten. Het is beter dan een dag in Taipei maar het is zeker vermoeiend. Na het boeken ben ik natuurlijk direct aan de slag gegaan met farmwerk te zoeken. Geen farmwerk, geen 2e jaar en dat zou echt heel erg jammer zijn. Na een week en wat extra contacten vanuit Australie heb ik dan werk gevonden. Als au pair. Bij een Nederlands gezin met 3 kinderen, jongen 7 jaar, meisje 5 jaar en jongen 2.5 jaar, ze hebben 13 paarden en nog wat vee dus dit kan door voor mn 2e jaar!
Ik vlieg op Adelaide en zaterdag ben ik naar Coffs Harbour gevlogen. Coffs harbour ligt ongeveer 6 uur ten noorden van Sydney en een uurtje naar het westen woont de familie.